6 Şubat 2023’te, Türkiye tarihinin en büyük felaketlerinden biri yaşandı. 7.7 ve 7.6 büyüklüğündeki depremler, 11 ilimizi yerle bir etti, 50 binden fazla canımızı bizden aldı. Enkaz altında kalanlar için günlerce süren mücadele, kurtarılan hayatlar, umut ve gözyaşı ile geçen saatler… O kara günleri unutmak mümkün değil.

Yaralar Sarıldı mı?

Depremin ardından büyük bir dayanışma ruhu doğdu. Türkiye’nin dört bir yanından gelen yardımlar, devlet kurumlarının ve sivil toplum kuruluşlarının çabalarıyla milyonlarca insan için yeni bir hayat kurma mücadelesi başladı. Ancak hâlâ evlerine kavuşamayanlar, ekonomik zorluklarla mücadele edenler ve travmalarını atlatamayan binlerce insan var.

İnşa edilen yeni konutlarla bazı bölgelerde hayat normale dönmeye başladı, ama hâlâ tamamlanması gereken projeler var. Depremzede vatandaşlarımızın barınma, eğitim, sağlık ve istihdam gibi temel ihtiyaçlarının eksiksiz karşılanması, önümüzdeki yıllarda da en önemli sorumluluklarımızdan biri olmalı.

Ne Öğrendik?

6 Şubat depremleri, Türkiye’ye çok ağır bir ders verdi. Bilim insanları yıllardır uyarıyordu: Türkiye bir deprem ülkesi ve yapı stokumuz güvenli değil. Ne yazık ki, bu uyarılar yeterince dikkate alınmadı ve sonuç olarak büyük bir felaket yaşandı.

Ancak asıl soru şu: Gereken dersleri aldık mı?

Son iki yılda, yeni yapıların denetimi konusunda önemli adımlar atıldı. Kentsel dönüşüm projeleri hızlandırıldı. Deprem bölgelerinde altyapı iyileştirmeleri yapıldı. Ancak hâlâ riskli binaların tamamen ortadan kaldırılması ve afet yönetimi konusunda daha kapsamlı önlemler alınması gerekiyor.

Deprem, yalnızca binaları değil, insan hayatlarını, psikolojileri ve geleceğimizi de etkiledi. Bu yüzden sadece fiziksel önlemler değil, toplumsal bilinç ve eğitim de büyük önem taşıyor. Afet bilinci eğitimi, okullarda ve kamu alanlarında daha fazla yer bulmalı.

Unutmayacağız, Unutturmayacağız!

Bugün, 6 Şubat 2025… İki yıl geçti ama kaybettiklerimizin acısı hiç eksilmedi. O gün yıkılan sadece binalar değil, binlerce ailenin hayalleri, hayatları ve umutlarıydı.

Bizlere düşen en büyük görev, bu felaketi unutmamak ve unutturmamak. Kaybettiklerimizin hatırasına sahip çıkarak, daha güvenli bir Türkiye için çalışmak zorundayız.

Deprem gerçeğini kabullenmek, ona karşı hazırlıklı olmak ve gelecekte benzer acıları yaşamamak için hep birlikte hareket etmeliyiz.

Birlikte iyileşeceğiz, birlikte güçleneceğiz!